Szczęście

Pajęczyna wspomnień.
Czy mam prawo?
Zachowane w myślach zanikają
wypowiedziane słowa, gesty.

Noszę w pamięci strach i niepewność,
Czy mam prawo do szczęścia?
Szukam nadziei na jutro,
jej barw, kształtu, zapachu.

Zamykam oczy.
Słyszę szum wiatru,
własne tęsknoty, znajome słowa.
Uśmiecham się. Radość też boli.

Mam prawo do szczęścia.

Happiness

The spiders web of memories.
Do I have the right?
Gestures and spoken words
Hidden in the thoughts disappear.

I keep in my memory the fear and uncertainty,
Do I have the right for happiness?
I search the hope for tomorrow,
Its colors, shape, smell.

I close my eyes.
I hear the noise of the wind,
my own longing, known words.
I smile. Joy also hurts.

I have the right for happiness.

Drogowskaz życia

Marzę o cofnięciu czasu.
Chciałabym wrócić na pewne rozstaje dróg w swoim życiu.
Jeszcze raz przeczytać uważnie napisy na drogowskazach.
Pójść w innym kierunku.
To tylko mała garść życia....czy to tak wiele!
Kiedy coś uparcie gaśnie, wierz iskierce nadziei!
To takie ważne w życiu!

The Road sign of the life

I dream of undoing the time.
I would like to return to the crossroads of my life.
To read attentively again the road signs.
To go another way.
It‘s only a small bunch of life… is it too much!
When something is stubbornly waning, believe in a hope spark!
It’ s so important in life!

Pomyłka świata

Świat się pomylił.
Jestem tam, gdzie mnie nie ma.
Jestem tym, kim nie powinnam być.
Dlaczego....

Moja droga prowadzi donikąd.
Idę jak ślepiec, szukam drogowskazu.
Dlaczego, świat się pomylił?
Dlaczego...

Szukam tych, którym zaufałam!
Ich głosu, zapachu, ciepła.
Samotna wśród obcych!
Dlaczego.. to nie tak miało być!

A world mistake

The World has made a mistake.
I am where I am not.
I am what I shouldn’t be.
Why…

My road leads to nowhere.
I go like a blind, searching the road sign.
Why has the world made the mistake?
Why…

I’m searching those whom I used to trust!
Their voices, smells, warmness.
Alone among strangers!
Why… it was to be different!